«قوی تر» فیلمی است زندگینامه ای و درام که براساس داستانی واقعی ساخته شده است هست. این فیلم را «دیوید گردون گرین» کارگردانی کرده که از او فیلم «کمپ ایکس ری» با ب
«قوی تر»، فیلمی که با دیدنش حالتان خوب می شود
عبارات مهم : داستان
به گزارش هفته نامه همشهری جوان :
اطلاعات فوری
قوی تر/ Stronger
• کارگردان: دیوید گردون گرین
• فیلمنامه: جان پولونو؛ بر اساس کتاب نیرومند تر نوشته جف باومن و برت ویتر
• بازیگران: جک جیلینهال، تاتیانا مزلنی، میراندا ریچاردسون و کلنسی براون
• مدیر فیلمبرداری: ارزش بابیت
• تدوین: دیلن تیچنز
• امتیاز در IMDB: 7.1 از 10
• امتیاز متاکریتیک: 76
• درصد رضایتمندی در راتن تومیتوز: 92 درصد
• محصول: آمریکا 2017
«قوی تر» فیلمی است زندگینامه ای و درام که براساس داستانی واقعی ساخته شده است هست. این فیلم را «دیوید گردون گرین» کارگردانی کرده که از او فیلم «کمپ ایکس ری» با بازی پیمان معادی و کریستن استوارت در کشور خودمان هم اکران عمومی داشته هست. در این فیلم «جک جیلینهال» نقش جف را بازی کرده است و بازیگرانی چون تاتیانا مزلنی و میراندا ریچاردسون نیز در آن حضور دارند؛ البته پیداست که در سرنوشت کنونی فیلمی با چنین داستانی زیاد مورد استقبال عمومی قرار نمی گیرد.
این فیلم حدود شش میلیون دلار هزینه و حدود 30 میلیون دلار فروش داشته است و این یعنی یک دخل و خرج خیلی مختصر و مفید. خود جک جیلینهال نیز یکی از تهیه کنندگان فیلم بوده است داستان فیلم از کتابی به همین نام که به وسیله «جف باومن» با همراهی «برت ویتر» نوشته هست، اقتباس شده است و نسخه نهایی فیلمنامه هم محصول قلم «جان پولونو» هست. فیلم و خصوصا بازی جیلینهال بسیار مورد استقبال منتقدان قرار گرفته هست. متاکریتیک به آن امتیاز 76 داده و IMDB هم امتیاز 7.1 را برایش درنظر گرفته و راتن تومیتوز هم امتیاز بسیار درخشان 92 را به آن تخصیص داده شده است داده است.
«قوی‌تر»، فیلمی که با دیدنش حالتان خوب می‌شود
یک داستان آمریکایی پسند
داستان فیلم از آن هایی است که آمریکایی ها خیلی دوست دارند؛ قصه یک قربانی معصوم که می کوشد بر ضعف هایش غلبه کند و به اوج برسد. فیلم زندگی جف باومن را روایت می کند که از اهالی بوستون است و در یک اغذیه فروشی به کار مشغول است و منزل ای کوچک و دوخوابه دارد و در آن به همراه مادر دائم الخمرش سرنوشت می گذراند. در حال یکه رابطه اش با نامزدش آرین شکرآب شده است خبردار می شود که او قرار است در مسابقه بزرگ دوی ماراتن شرکت کند که درآمد حاصل از آن صرف امور خیریه بیمارستانی شود که آرین در آن کار می کند. جف تصمیم می گیرد در خط آخر منتظر آرین بماند ولی روز مسابقه های همان روزی است که در شهر بوستون بمب گذاری شد.
جف در حقیقت مشهورترین بازمانده این عملیات تروریستی بود که در سال 2013 هر دو پای خود را به خاطر این اتفاق از دست داد ولی جف آدمی نبود که چنین اتفاق ای بخواهد او را از پا درآورد. با وجود معلولیت او چنان به زندگی امیدوار بود و چنان تلاش و انگیزه ای از خود نشان داد که توجه تمامی رسانه ها را به خود جلب کرد و تبدیل شد به نماد امیدواری، البته اگر فیلم را ندیده اید گمان نکنید که قصه را لو داده ام. ماجرای فیلم ریزه کاری های زیادی دارد و پایانش هم قدری متفاوت و غیرقابل حدس هست. مگر این که در وقت وقوع این حوادث، اخبار را خیلی دقیق دنبال کرده باشید و ماجرای جف باومن را بدانید.
آشنایی با جف باومن
وقتی قرار است آدم فیلمی براساس داستان زندگی یک شخصیت واقعی را تماشا کند، بد نیست قدری زیاد راجع به او بداند. جف باومن در دوم ژانویه 1986 به دنیا آمد. او هنگامی که سوژه یک تصویر شد، به شهرت رسید. جف باومن که در بمب گذاری سال 2013 بوستون جراحت های زیادی برداشته بود، پاهای خود را از دست داد. او در آن روز در نزدیکی خط آخر ایستاده بود و نامزد و دو همخانه اش را که در ماراتن شرکت کرده بودند، تشویق می کرد. هنگامی که بمب منفجر شد نامزدش هنوز یک مایل تا خط آخر فاصله داشت. همزمان با انفجار «چارلز کروپا» عکاس آسوشیتد پرس این سوژه را شکار کرد: جف باومن نیم سوخته و زخمی، بدل به نماد قربانیان بی گناه این حمله تروریستی شد. جف باومن در وقت پخش فیلم گفت و گویی هم داشت با جک جیلینهال و یک بار هم هر دو در شبکه سی ان ان ظاهر شدند و به پرسش های مجری برنامه پاسخ گفتند.
باومن آن جا اظهار کرد: «من لزوما نمی خواستم که تمرکز فیلم روی شخصیتم باشد. می خواهم مردم با خانواده ام ارتباط برقرار کنند. همه آدم ها با فقدان چیزی دست به گریبان هستند. در فیلم، من با فقدان پاهایم درگیر هستم و تلاش می کنم تبدیل به آدمی شوم که از اساس متحول شده است و شخصیت جدیدی هست. من احساس می کنم ارتباطی میان راهی که من پیموده ام و ایجاد تاثیر مثبت روی آدم ها هست. این واقعا جادویی است و همان چیزی است که مرا به برخاستن و حرکت واداشت.» البته باومن در زندگی شخصی اش به اندازه آنچه در فیلم می بینید، خوش و خرم نیست ولی چون داستان فیلم لو می رود، این قضیه را فعلا باز نمی کنیم.
«قوی تر» فیلمی است زندگینامه ای و درام که براساس داستانی واقعی ساخته شده است هست. این فیلم را «دیوید گردون گرین» کارگردانی کرده که از او فیلم «کمپ ایکس ری» با ب
چشمک اسکار به جیلینهال
تاریخچه آکادمی اسکار نشان داده که از دیرباز به بازیگرانی که نقش آدم های واقعی را بازآفرینی کرده اند، روی خوش نشان می دهد. از «پل مونی» در نقش «لویی پاستور» گرفته تا «بن کینگزلی» در نقش «گاندی» و از «متیو مک کانهی» در نقش «ران وودفورد» و «هیلاری سوانک» در نقش «تینا برندون». حالا هم زیاد تحسین و تمجیدهایی که فیلم «قوی تر» دریافت کرده، بابت بازی درخشان جک جیلینهال بوده و بعید نیست در مراسم اسکار امسال هم این بازیگر یکی از آن مجسمه های طلایی را با خود به منزل ببرد؛ بازیگری که یک بار با فیلم «کوهستان بروکبک» نامزد دریافت اسکار عالی ترین بازیگر مرد نقش مکمل شد ولی در آن سال مسابقه را به جورج کلونی باخت.
جیلینهال با یک بازی کنترل شده است و از نظر عاطفی تاثیرگذار تلاش کرده این شخصیت را یک آدم بااراده تصویر کند که البته ضعف های خودش را هم دارد نه یک ابرقهرمان افسانه ای. تا همین جایش هم جیلینهال جهت بازی در این نقش در سه جایزه نسبتا معتبر درخشیده: در جایزه منتقدان نامزد بوده، جایزه هالیوود را به منزل برده و ممکن است جایزه «فیلم سیاتل» را نیز تصاحب کند، البته حالا رقیب قدری چون «جیمز فرانکو» را هم در کنار خود می بیند که با فیلم «آرتیست فاجعه» خوش درخشیده است.
خود جیلینهال بخش عمده ای از موفقیتش در فیلم را بابت آشنایی خود با جف باومن می داند و می گوید: «فکر می کنم از همان ابتدای کار یک جورهایی غافلگیر شدم. حس شوخ طبعی او و شخصیتی که در فیلمنامه نوشته بودند نهایتا دیدار با خودش جوهره او را به من انتقال یافته کرد. خصوصا این که او هر لحظه شوخ بودن خودش را در هر موقعیتی حفظ می کند. مسئله دیگر این بود که من چندان به بخش تاریخی ماجرا علاقه نداشتم و دوست داشتم روی خود شخصیت و برخورد رسانه ها با او تمرکز کنیم. من دوست داشتم قصه انسانی را روایت کنیم که روی ابنای بشر تاثیر می گذارد، هر چند این تاثیرگذاری در ابتدا ناممکن و سخت به نظر می آید.»
دیوید گردون گرین
یک کارگردان صرفه جو
هر چند فروش سی میلیون دلاری جهت یک فیلم می تواند شکستی تمام عیار باشد ولی هنگامی که بدانی فیلم با همین فروش پایین هم 25 میلیون دلار سود کرده شاید قدری اوضاع عوض شود. دیوید گردون گرین کارگردان مناسبی جهت این پروژه بود. خودش زیاد حواسش به ماجرای بوستون و زندگی جف باومن نبود. مدیر برنامه هایش فیلمنامه «قوی تر» را برایش آورد و هنگامی که فیلمنامه را خواند، حس کرد که می شود از آن فیلمی جاندار و خوشایند درآورد ولی حرکت در مسیر این قصه ریسک مالی بالایی داشت. آن هم جهت کارگردانی چون گرین که به صرفه جویی مشهور است.
خودش در این باره می گوید: «همیشه در هر فیلمی که کار کنم راجع به هر دلارش دقت زیادی می کنم. در این فیلم نیز همین کار را کردم. پول زیادی جهت پیش تولید نداشتیم و شانسی که آوردم این بود که آدمی مثل جک جیلینهال در پروژه حضور داشت که تلاش می کند هر دلار به درستی خرج شود. ما دو نفر مدت زیادی به شکل کارگروهی روی فیلمنامه کار کردیم و در مورد ایده هایمان حرف زدیم.» کار مهم دیوید گردون گرین این بود که ماجرای بمب گذاری را نه به عنوان محور داستان که به عنوان بعد زمینه آن در نظر گرفت. سکانس افتتاحیه فیلم در اغذیه فروشی و بعد از آن در کافه، جهت معرفی شخصیت باومن بسیار خوب چیده شده. گرین در مقام کارگردان به جای پرداختن به جلوه های بصری اتفاق بمب گذاری، دوربین را در منظر آرین که از خط آخر دور است قرار می دهد تا ما هم انفجار را مبهم و از دور ببینیم.
«قوی‌تر»، فیلمی که با دیدنش حالتان خوب می‌شود
عشق را فراموش نکن
شخصیت آرین، در بعضی لحظات فیلم حتی از خود جف هم مهم تر جلوه می کند. اوست که باید جف را از قعر ناامیدی به اوج برساند و با عشقی که در میانشان است به نجات او کمک کند، البته شاید هم آرین حس می کند در حق جف کوتاهی کرده است و باید حالا کنارش باشد تا قدری از بار گناه خود بکاهد. نقش آرین را «تاتیانا مزلنی» ایفا کرده است بازیگری که هم در تلویزیون و هم در سینما کارنامه عریض و طویلی دارد. بازی او در فیلم زیاد به چشم نیامده ولی حضورش بسیار گرم و تاثیرگذار هست. البته در کنار او نباید از «میراندا ریچاردسون» کهنه کار غافل شویم؛ بازیگری با سه دهه تجربه و کلکسیونی از جوایز معتبر و فیلم های درخشان که نقش مادر الکلی جف را ایفا می کند. با این همه، بعضی منتقدان و نشریات بر این باور هستند که تاتیانا مزلنی هم بخت آن را دارد تا در مراسم اسکار بدرخشد.
فیلم را ببینیم یا نبینیم؟
اگر دنبال یک فیلم اخلاق گرا، بانمک و آموزنده هستید که بشود همراه خانواده دید، «قوی تر» می تواند گزینش خوشایندی باشد، البته شاهکار نیست ولی کسل کننده و شعاری هم نشده. فقط می ماند یک نکته؛ آن ها که کشته و مرده چشم های آبی و ظاهر جک جیلینهال هستند قدری توی ذوقشان خواهدخورد، چون بخش عمده ای از فیلم باید او را درب و داغان روی ویلچر و تخت بیمارستان ببینند و جهت این که زیاد به جف باومن شباهت پیدا کند، برایش لنز قهوه ای گذاشته اند!
«قوی تر» فیلمی است زندگینامه ای و درام که براساس داستانی واقعی ساخته شده است هست. این فیلم را «دیوید گردون گرین» کارگردانی کرده که از او فیلم «کمپ ایکس ری» با ب
واژه های کلیدی: داستان | داستان | فیلمنامه | مراسم اسکار | دریافت اسکار | اخبار فرهنگی و هنری
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
